Gün battı,
Geride bir kızıllık kaldı uzaklarda,
Bunu nereden hatırladım dedi!
Ne önemi vardı oysa?
Eskilerden bir gün,
Unutulmaz bir dost,
Bir fotoğraf karesi.
Açabilseydi tahta kapıları,
Gidecekti belki,
Az ışıklı o şehre yeniden.
İçinde ihtilaller,
Zafer çığlıkları,
Yenilginin acısı,
Eylül ve genç çocuklar,
Şafakta bekleyen sehpalar,
Uzun voltalar,
Demir parmaklıkların gerisinde hayat.
Zaman geçti,
Oysa nereden hatırladım dedi,
Ne önemi vardı oysa?
Görüş gününü bekleyen çocuklar,
Karavana sesi,
Demir mazgalların gerisinde hayat,
Eylül ve genç çocuklar,
Açabilseydi tahta kapıları,
Gidecekti belki,
Az ışıklı o şehre yeniden.
Açabilseydi kapıları..
Faruk GençKayıt Tarihi : 29.2.2024 16:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Faruk Genç](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/02/29/eylul-ve-genc-cocuklar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!