dokunsam yangın, sevsem firari
aramasam yalnızlık, uzaklaşsam hasreti çekilmezdi
yeminli bir fişek gibi sarsar giderdi
ve bir gün kayboldu ortalıktan, bütün mahalleli sordu durdu
tek bir çocuk görmüştü polis otosuna bindirilirken son bakışını
ve o günden sonra o çocuk o mahallenin en değerlisiydi
durur durur bir daha sorardık
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta