Bir daha Eylül,
Dalında sararmayan yaprak,
Yere düşünce, insan kıymetini anlar.
Cihanın bir çok köşesi huzur arar dursun,
Bir kaç zalimin hüküm sürmesi için çatışır insanlar.
Savaşı da bitmez, zulmü de;
Acıyın, artık ölmesin çocuklar.
Her yeni doğana Eylül ismi konulsa,
Biter mi dersin bu kirli savaşlar!
Mehmet Afif Can
Kayıt Tarihi : 30.9.2022 20:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Afif Can](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/09/30/eylul-ve-cocuklar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!