Eylül'ün Şiiri Şiiri - Hamza Bağçalı

Hezayanlı gecelerden çıktım.
kapımın gümüşi sıcaklığı elimde hala
Çatlakları yağmur sularıyla dolup taşmış yollarda,
Tir tir titriyor adımlarım....
Ardıma dönüp bakamıyorum bile,
Öyle ki bir yaprak sallanıyor çaresiz
Yüzümün sana ağlayan tarafında
Algım salgım sevda kokuyor her taşın altı...
Hangi şiirci dükkanına uğrasam yol üstü
Aşkının manifestosu asılı nidalar kokluyorum
Tenimin;
sana terleyen kısmında...
Hangi şairi açıp koklasam
İsmin (d) üşüyor iliklerimde
Ne zaman dursam mistik bir patikada
Endamın geliyor endamımın koynuna...
Beynimin pıhtılaşmış hücrelerinde
Her gece çekilmek,
ruhumu yakan bir mumun inzivasına
Ve sana benzetmek,cenneti bir iki demeç...
Deyü deyü içimde atan bu mecmua,
Adı sen sebebi sen!
Acep nedendir ki?
Gözün gözümde, elin göğsümde
Hülyan her gece bende...
Bunca sevdalıyken yüzüm yüzüne,
Acaba;
hangi kıyıda yalar yüzünü
Sabun köpüğü sevdalar...
Çoğu zaman nerede sevişirsin acaba?
Gülüşünün aklımı öptüğü zamanlarda...
Hani o rona'nın kenarında bir ben olsaydım da;
Gamzelerinden yamalar yapsaydım
Şu müebbetli yüreklere...
Bİr gıdım şarapla sineye çekseydim seni,
Bütün sarhoşluğumla
Ah ne güzel olurdu,
Her sabah saçlarını tarayıp,
Gülümsediğin aynan olsaydım.
Yeşile çalan dağlarda
Kol gezseydik maviyi,
kanat çırpan kelebek ömrümüzde...
Seni aramak
Her isli mum ışığı rüyalarda...
Bu yürek nasıl dayana
her gecenin sabahına...

Hamza BAĞÇALI