İstanbul´a hüzün çökmüştü...kara bulutlar dolaşıyordu üzerinde...
Esen soğuk rüzgarların eşliğinde, dalgalar kudurmuşcasına kayaları döverken,
Her sonbaharın başlangıcında sen gelirsin düşünceme...
Sararmış yaprakların arasındaki tebessümlerin kalmış aklımda...
Hatırlar mısın? .. bilmem!
Eylülün yağmurlarıydı vedamızın son gecesi...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta