*Eylül'ün Melâli Şiiri - Ahmet Eroğlu

Gecenin tüllerinde pencereme konmuşsun
Dokunmam varlığına hayalimde donmuşsun
Uykusuzluk bir yanda gözlerinse bir yanda
Bakmasam boğulurum bu sefil virân handa
Feda ettim uykumu bir tutam ışığına
İzin ver de serilem sevdanın eşiğine
Bir yangının içinde kavrulup duruyorum
Günden güne eriyip hüzünler sarıyorum
Ey gönlüme damlayıp kor estiren Züleyhâ
Demlenip hasretinle dolanırım vaveylâ
Kanlı şafaklar giyip sürünürüm mecâlsiz
Sersefil, biçareyim gezinirim ahvalsiz
Bakışımda bir telaş gönlümde bir huşrüba
Varlığın bir yasemen doyulmayan bir tuba
Kor döşekte sancılar serilirken önüme
Kıvılcımlar yükselir hem düne hem günüme
Aşk sarhoşu gönlümün çaresi sende mefhum
Dünya da olamadım berzâhta olmam mahrum
Sesini her duyuşta kekremsi bir tat düşer
Titrer senli duygular her zerrem sana koşar
Sardunya mı, lale mi gölgende sarmaşıklar
Ziyânı kıskanırlar seni gören aşıklar
Yüzünde yıldızların akisleri salınır
Yatak serip gönlüne bin bir sene kalınır
Ver elini gidelim bu ıssız köhne yerden
Katre doldur gönlüme çam kokulu seherden
Sağanak bir duygunun saçağında ıslandım
Yalnızlık dehlizinde dura dura puslandım
Leyl ü nehar siyamda gözlerini kıskanmış
Yamacına sızarak endamına saklanmış
Yeter artık eziyet şu duvarlar kırılsın
Gözlerim gözlerine baka baka yarılsın
Duvarlarım dillense duyursa feryâdımı
Arştan şeydâm inerek sunuverse yadımı
Her gülüşün musiki her bakışın esrarlı
İçime dokuduğun her cenâhın efkârlı
Çilekeş bir yâlnızım sensizlik mahşer yeri
Okunu çek kalbimden sarmalayım gülleri
Kurudu damarlarım çatladı melâlinden
Vur hânçeri böğrüme kanatsın helâlinden

Aşkın Ummanı/Ahmet EROĞLU®