Eylül'dür kapıları çalan...
Ayak sesinden tanırım onu ben.
Uzak yakın dostlar, göçerken birer birer...
"Yol göründü" diyor içimde bir ses.
İncecik bir eylül rüzgarı yokluyor yüreğimi...
Bir bağ bozumu hüznü düşüyor zamana.
Baktım göçe hazırlanıyor kırlangıçlar...
Her sabah toplanıp toplanıp uçuşuyorlar.
-Bir kırlangıç göçü değil ki bu !Gidince geri dönecek...
"Ben kuşlardan küçüktüm..." derken radyoda eski bir şarkı
Oysa, içimdeki çocuğun gözlerine güneşler doğuyor.
Ses etmiyorum ona... Varsın umut etsin , kırılmasın şevki.
Eylül'ün ayak sesleri hizaya çekerken beni...
Geçmişin dökümü düşüyor bir bir önüme.
"Fena değil " diyorum...Kırıp dökmemişim fazlaca...
Geçmemiş kursağımdan, hakkım olmayan bir lokma.
Bir teslimiyet huzuru doluyor yorgun göynüme.
Ansızın bir kuş sürüsü havalanıyor yüreğimden...
Kayıt Tarihi : 1.9.2021 18:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gidenlerin ardından...
Toprak ortunuyor dökülen yapraklarla
Gidenler birer birer seriliyor yollara
Hüzün el sallıyor
Hoşça kal diyenlere
Esenlikler
Nasıl güzel bir mevsim, nasıl serin bir zamansın
Her şiire ne güzel dökülüyorsun yaprak yaprak
Adın hüzün olsa da hep mi hep güzelsin...
Kiminde özlemin ayak sesleri
Kiminde hazan. ...
Burda da ''huzursun '' karşıma çıkan. ..
Yaşamak yorulmak
Yara almak
Yara sarmak. ..sona yaklaşırken ''bir teslimiyet huzuru '' bulmak en büyük kazanım hepimize
Yine güzeldi öğretmenim
Öpüyorum mahir ellerinizden
kahvem,yağmur ve ben
Radyoda Müzeyyen Senar söylüyor
'Ömrümüzün son demi,sonbaharıdır artık
maziye bir bakıver neler neler bıraktık...'
Hüznüm bardaktan boşalırcasına yağan
yağmur gibi...
İçimden gidenleri yâd ediyorum..."
Sevgiyle kutluyorum Öğretmenim...
TÜM YORUMLAR (10)