Eylül'ü Sevmek Şiiri - Eylül Gökdemir

Gözyaşlarını vermektir Eylül´ü sevmek...
Onun gözleriyle bakabilmetir alemlere...
Onun yüreği ile dinlemektir sesleri...
Onun gönlü ile sevebilmektir...
Kötülükleri silebilmektir sevgiyle...
Duy... dinle... hisset... konuş sessizce

Eylül´ü sevebilmek
Yürek ister be dostum...

Karanlık gecelerde beklemektir çoğu zaman...
Meydan okumaktır hayata...
Uzayan gölgelerde kaybolabilmek...
Takılıp arnavut taşlı kaldırımlara
Yüzükoyun kapaklanmaktır bazen de
Bir yudum sevgiye muhtaç
Köşe başlarında, bir dilenci gibi...

Eylül Eylülde mi sevilir dersin...
Ya kışın zemheri ayazında
Sevebilir misin...
Çöl güneşinde
Sam yeline yakalanmışcasına...
Seraba susamışcasına
Sevebilir misin Eylül´ü...
Bekleyebilir misin
Geri dönüşü olmayan yollarda...
Düşebilir misin
Deniz gözlerinin uçurumlarından...
Razı mısın vurgun yemeye
Kaybolabilir misin
Bakışlarının derinliklerinde...
Korkmadan...bıkmadan...usanmadan...
Sevebilir misin Eylül´ü bir yaz akşamının...
Kahreden yalnızlığında
Dalgalar vururken sahile...

Şiirlerin ağladı mı hiç...
Mısralarına sus düştü mü
Kazan kaldırdı mı deli başın
Lâl oldu mu dilin
Esir düştü mü kirpiklerin
Ellerin, ellerin tutmaz oldu mu
Herşeye rağmen seninle diyebildin mi...

Feri sönmüş akşamlarda
Bir görünüp bir kaybolurken...
Deniz fenerin
Batırabilir misin umut yelkenlini
Sen...sen vurgun yemeye aldırmadan...
Dalabilir misin kalbinin bilinmezliklerine...
Söyle denizci...
Sen sevebilir misin EYLÜL´Ü...
Issız bir adanın yalnız bekçisi gibi...
Sevebilir misin gelmeyeceğini bile bile...

Eylül'ü sevmek
Yürek ister dostum...

Eylül GÖKDEMİR