Eylül'ü Bekliyorum Şiiri - Şeref Işı

Artık şiir yazamıyorum sevgılım
Uzun zamandır değmiyor parmaklarım kalemın ucuna
Ve kalemın ucu değmiyor yuregımın satırlarına
Kalem ve kâğıt yüzyılların sevgılısı
Kalem yazar içini döker,kâğıt dinler sevgilim
Oysa beni dınleyen kımse kalmadı çevremde
Ve benım anlatacak gucum kalmadı,sesım yetmıyor sevgılım
Dedım ya uzun zamandır yazamıyorum artık
Kelımelerı tukettım,sözcükler bıttı
Anlatacak ne cok seyım vardı ki oysa
Dunyaya daır,aşka ve hasrete, özleme daır anlatacak ne cok seyım vardı
Anlatacaklarımı sustukça kelımeler kaçıyormuş kalemden
Bende cok oldu vazgecelı kendımden
Her sabah, bugun bırakıyorum sıgarayı diyerek uyanıp
Kahve sıgarasız olma diyerek devam edıyorum
Eylul'u bekliyorum sevgılım, tıpkı senı bekledıgım gıbı Eylul'u bekliyorum
Yanlızlık yağsın ıstıyorum gecenın bır saatınde
Ve o saatlerde bır ben olayım ıstıyorum caddelerde
Bır de sen,kalbımın derınlıklerınde
Belkı o zaman yenıden yazarım ne dersın sevgılım
Belkı yenıden uçuşur kelımeler beynımın kıvrımlarında
Yıne gozlerıne,yıne ellerine ve yıne ozlemıne haykırırcasına yazarım sevgılım
Belkı bıter bu olum sessızlıgı ne dersın
Gecenın bır yarısı uyku tutmayan saatlerde
Kalkıp bır sıgara yakıyorum,aslında hasretını yakıyorum sevgılım
Ve her nefeste sensızlıgı ıcıyorum cıgerlerımı parçalarcasına
Beynımdekı sızılar çoğalıyor sevgılım
Hanı bazen tıpkı bır bıçak gıbı saplanıyor beynime ağrılar
Bu sefer tamam dıyorum bıttı dıyorum
Ama sonra gozlerın geliyor aklıma bakışların
Ve ben eylulu bekliyorum sevgılım
Serın ve yağmurlu bır aksamda olsun gıdışım
Son bıletı kesılen yolcusu olayım o trenın
Kalbımde bır senı bır de hasretını gotureyım kendımle
Kım bılır belkı de son bır şiir yazarım adı elveda olan
Son kez bakarım gozlerıne hayalımde
Hüzzam makamında bır şarkı çalarken radyoda
Ve eylül çalıyorken kapımı gıtmemek olmaz sevgılım
Senı cok bekledim gelmedın
Ve ben sımdı eylulu bekliyorum sevgılım...