Eylül sonunun hüznünü yaşıyor Lara,
Akdeniz’in kapkara
Ufkuna düşmüş dolunayın şavkısı.
Gümüşî yakamoz titremekte;
Seviyle yüklü duygular gibi pır pır!
Bir yanda çırçır böcekleri,
Özlemlerin tükenmez serenadında,
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta