Eylül Sonu Şiiri - Ahmet Özdemir

Eylül sonunun hüznünü yaşıyor Lara,
Akdeniz’in kapkara
Ufkuna düşmüş dolunayın şavkısı.
Gümüşî yakamoz titremekte;
Seviyle yüklü duygular gibi pır pır!
Bir yanda çırçır böcekleri,
Özlemlerin tükenmez serenadında,
Bir yanda dalgaların sesi:
Çır çır, çır çır; haşır hışır, haşır hışır! ..
Kimbilir hangi sabırsız âşığın nefesi;
Gönül kıyılarına çarpan bu çılgın dalgalar?

Kuşkusuz ki doğacak yeni bir gün,
Kuşkusuz ki susacak çırçır böcekleri;
Kuşkusuz ki dinecek bu yürek ağrısı.
Haydi;
Aç gönül kapılarını Akdeniz gözlü yâr!
Kumsal tenini,
Köpük köpük hırçın sular,
Öpsün kadife okşayışıyla gayri ki;
Dalsın dingin uykusuna yorgun bedenleriniz,
İnsanlar baksın sahile sabah sabah:
“Deniz sütliman” desinler.

(25 Eylül 2002 Antalya-Lara)