Eylül ki
Hüzün akşamlarının tapınağı
Aşkların benzi soluk yari
Eylül ki
Sönmeden yanan çerağ
Firakın can evinde
Yine bir eylül sonu
Yine, düştün
Kırağı gibi, gönül zülüflerime
Yandı resmin
Parmaklarımın arasından
Düşerek dudaklarıma
Ve.. yandım
Buğusu çöktü üstüme
Sensizliğin hâle olduğu akşamlarda
Dağlarca yandım
Yine bir eylül sonu
Kayıt Tarihi : 13.2.2001 16:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!