Eylül Sıçraması Şiiri - Fatma Yiğit Berber

gecenin karnını sızlatırdı
Eylül sancısı
gezinir dururduk
ordan oraya
savrulurduk yaprak misali
en çok da düş kurduğumuz
ulaşılmaz bahçelere
ay tutardı masumca
çocuk ellerimizi
gökyüzü emzirirdi ninnileri
yıldızlar düşerdi
gariban sokaklara
aydınlatırdı
içine düştüğümüz kör kuyuları

duyumsuyorum kendimi
maviye sinen hüzünde
usul usul dinliyorum
dili kısık cümleleri
kırgın su yıkıyor
kekeme replikleri

ben göçebe oyunun neresindeyim?
ağlayan zamanın dili gibiyim