Eylül... (Serbest) Şiiri - Atakan Kartal ...

Eylül...
Güz’ün hüzünlü ayı...
Getirip vermiş beni...
Ve de vermiş belâyı!
Yaşa demiş...
Sev de çek!
Diye de eklemiş...
Ooof ki of!
Tâ...41 den bu yana...
Anlayana...
Hayat eza çekmek mi?
Hayat ceza çekmek mi?
Ne isteğin...isteğin! ..
Ne içtiğin...içtiğin! ..
Ne yediğin...yediğin! ..
Ne dediğin...dediğin...
Hiç biri gönlünce değil!
Eylül ha? ..
Eylül!
Bir ateş!
Bir kül! ..
.....
İşte...41 Eylül’ünün,
Tam da 26’sı günü...
Göz açmış...solumuşum...
Sizin anlayacağınız,
Doğmuşum...
Tam da!
Savaşın göbeğinde,
Hem de memur evinde!
Hadiii ana-baba akılsız...
Yok muydu aklın senin? ..
Ne işin vardı geldin? ..
Ardı soğuk bir mevsimin...
Tamtakır...kuru bakır,
Evin'e...
Ortalık kan – barut...
Kış!
Fırınlar karne...
İtiş-kakış! ..
Ama ne yaparsın ki? ..
Spermle, yumurta anlaşmış...
İster istemez çıkılacak...
Eeeh! ..çıktık biz de
Bilirsiniz canııım! ..
Bilmezden gelmeyin...
Bilirsiniz, hepiniz de...
.......
İşte o günden sonra,
Ne varsa...
Yaptıklarım...bozduklarım...
Ne varsa hepsi unutuldu...gitti!
Nice Eylül’ler geldi...
Nice Eylül! ler geçti...
Bir 'O' var aklımda,
Bir de
O’nu yazdıklarım...
Nice Eylül’ler bitti...

Mart’06

(Eylül de geçtiii...26 Eylül de)