Eylül Şarkısı Şiiri - Yıldız Yıldız

Nasıl geçer bu yaz
Ne olur bana yaz
('Eylül'de gel' - 'Alpay')

Düşümüzde vuslat
Dilimizde o eylül şarkısı
Hiç devinimsiz durur
Öylece dururdu yazlar.

Aynı sırayı paylaşırken
Yetişip yelesinden tutamadığımız zaman
İkindi gölgeleri gibi uzar da uzar,
Eremezdi güze
Tesbih taneleri gibi
Sabırla çektiğimiz günler

Gelmek bilmezdi
O gelmek zamanları
Akamazdı bir türlü
Okul yollarına
Denizin dibinde taş gibi
Ağır ve kımıltısızdı her an.

Oysa gençliğimizden köpük köpüktü sevdamız
Yatağına sığmayan nehirler gibi
Hevesli ve deli akardı kanımızdan.

Biz
Gül dalına henüz düşmüş
İki taze tomurcuk,
Biz
Gül fidanı kadar ince narin,
gonca kadar saf, gül kadar kırmızı
Biz
Bülbül kadar aşık
Ve biz
Bir o kadar çocuktuk…

Yirmidört güz evveldi,
Ömür yolunda, gönül yoldaşı olduk
Bir Eylül sabahı ikrar verip,
Bir yastığa baş koyduk.