Hüzün dolu yıllardan sonra,
Bir Eylül sabahında,
Sessizdi dünya…
Okşardı parmaklarımızı
Soluk güneşin mor ışıkları…
Islak sözcükler ormanında,
Kaygısız akardı hayat.
Yağardı yüzümüze yağmur, kar, tipi…
Kalbimize tazelik sunardı rüzgârlı tepeler,
Dinlerdik şarkılarını kuşların.
Sarı yapraklar, yitik anılar gibi
Dökülürdü dallardan.
Yumuşak ezgilerde gülümserdi güller…
Şimdi, tüm hüzünlere karşın,
Eylül şarkılarıyla sana,
El sallıyorum uzak bir pencereden…
Sen de el salla bana sevgilim,
Gözlerinin, güllere değdiği yerden…
Ahmet İNCE
27.09.2002
Kayıt Tarihi : 19.2.2003 22:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Zamanın derinliklerinde kalan sevgiliye Eylül şarkılarıyla, uzak bir pencereden el sallama...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!