ardında kalan yıkımdan habersiz yürüyorsun
senden uzak bir hayatın köpükler arasından görünen yüzüne doğru.
parmak uçlarında adımların.
dolu dolu baktığın beyaz duvarlar hatıralarını bir kaç kat boyanın altına gizlemeye hazırlanıyor.
çekip kapıyı, son kez bakarken ömrünün korunağı,
adına bir zamanlar yuva dediğin o yere,
aklında yılbaşı ağacının paketini bantlayıp bantlamadığın...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta