Bir deniz kenarında oturmuş
Saçlarının kokusunu düşünüyorum
Bir de ellerinde ısıttığım çocukluğum
Yalnızlığında büyüdükçe üşüyorum…
Eylül vakti kırıldıkça kalem
Dar ağaçlarında çarmıha gerilir gövdem
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
