Utanıyor su,
Utanıyor toprak,
Utanıyor vicdanlar.
Güneş utanıyor bunca karanlıktan.
İnsan insana hasret,
Ağlıyor eylülde sabahlar.
Sararmış,kızarmış
Eskimiş yılların darbeli günlerinde duruyor sanki zaman,
Sanki hiç okunmamış kitaplar,
Sanki hiç yaşanmamış o fırtınalı hayatlar.
İsyankar !
Ölüme,işkenceye,
Katran gibi karanlığa.
İsyankar !
Hala isyankar eylülde sabahlar…
Kayıt Tarihi : 13.9.2018 21:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!