Eylül Sabahı Şiiri - Ahmet Baygümüş

Bir havar duyuyorum şimdi içimde
Çocuksu bir yakarma
Çatırdayarak çöken bir yangın yeriyim sanki
Söndürelemeyen...
Uzanıyorum bakışlarına tutunuyorum
Kayboluyorum hanemdeki sensizliğin hissinde
Karasından medet umuyorum soğuk gecelerin
Eylül sabahında kötürüm bir umut
Yeter artık, bu son olsun diyorum
Bir çizgi çekiyorum tüm özlemlere
Perdeler hep açıktı bu gece
Rest çektim yüreğimdeki karabasanlara
Son verdim başıboş yalnızlığıma
Küstürdüm pencereme konan serçeleri
Şimdi durma
Usul usul süzül mısralarıma
........
Bir güneş doğsun odama,bir de sen...

17.Eylül 2015