Eylül Rüzgarlarıydı Yaşam

Bir eylül rüzgarıyla çıkar giderim
Elimde boş ümitler...
Ardıma bakmaksızın çıkar giderim.
Sevdam için ölümü göze aldığım sokaklar,
Ağlar ardımdan
Ben göz yaşlarıyla yarenlik etttim onlara
Onlar şimdi beni anlar!
Kırılan duygular yarım kalır
Her nefesimde ihtilaller kopar
sende
Düşünceler içinde kaybolmuş buselerin
Sıcaklığıma hasret dudaklarında
tekrar hayat bulur
Sende kalan kalbim canlanır
Seninle doğan güneş gibi...
Gitmek ayrılıktan zor gelir
Zincirler vurulur aşkıma
Hep demir kadar güçlü olan
hayallerim;
Biter aşkında
Veda ederim aşkına
Bir eylül rüzgarında