Serin bir Eylül sabahı,
Tutulmuştu köşe başları.
Sinmişti ülkenin insanı,
Sert esiyordu Eylül rüzgarı.
Ülkenin,tek televizyon kanalı,
Üniformalı konuşmacı.
Ne tekim,Vatan,Millet,Sakarya;
Demokrasi kalktı rafa.
Savruluyordu insanlar Eylül rüzgarıyla.
İşkenceler,sorgu odaları, gözaltılar,
Kıp kızıl yanıyordu fırınlarda kitaplar.
Görev başındaydı muhbir vatandaşlar.
Sert esiyordu,o Eylül’de rüzgarlar.
Anayasayı ilgadan,
İdamla yargılanırken insanlar;
Ne tekim,yönetiyordu ülkeyi
Anayasayı ortadan kaldıranlar.
Sert esiyordu,o Eylül’de rüzgarlar.
Mahkemelerden,hızla çıkarken kararlar;
İdam sehpasına çıkıyordu,
On yedi yaşında çocuklar.
Sert esiyordu,o Eylül’de rüzgarlar.
Kayıt Tarihi : 10.9.2007 21:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yüreğinize sağlık.
kutlarım şair yüreği.
TÜM YORUMLAR (2)