Eylül Rengi Gözlerinde Kanıyor Akşam

Günlerden hüzün ertesi,
Aylardan eylül.
Sarı bir hazan sarmış her yanı,
Sarhoş bir yalnızlığın pençesinde
Ah! Ağlıyor akşam…
Bir sonbahar Eylülünün gurubunda
Umudu yitirmiş, kanıyor akşam.
Bir yığın hatıra, boynu bükük ve mahzun
Kırık kanatlarında mazinin uçarken…
Bir ıslık dudaklarında,
Serin rüzgarlarla.
Eylül rengi gözlerinde yanıyor akşam.

Mümin Düzgün 20/08/2012