Eylül Oluyorsun.. Şiiri - Sedat Demirkaya

Nisanda başlardı bir telaş
Kütür kütür fışkırır topraktan tohum
Taze, yeşil bir isyandır o hınzır Nisan
Bir güzel, bir güzeldir ki seyrine doyamadığım

Bir anda kanıyor sensizliğim, eylül oluyorsun

Mayısta İstanbul'u görmelisin
Erguvan telaşında Boğaziçi
Utangaç bir lâledir sokaklarda sevdalar
Sen ilk kez elini tuttuğum o yerdesin

Gençliğim dedim kendi kendime nerdesin, çabuk gel ama yıldırım hızında
yaşanmamış bir eylül oluyorsun

Haziranda yaşamak güzeldir kare kare
Yamaçlarda ben Boğaz vapurunda sen
Her yer seninle bahar lakin sen benimsin, saçında bir gül
Tarlada bereket, geceler sıcak gerek sevda bahçelerinde
Haziran biraz da taze çilek demektir

Sen gidiyorsun eylül oluyorsun

Bu ay ada yolları seni bana getirir, kesin bekliyorum
Her köşede sımsıcak bir tesadüf
Temmuz güneşi bu asfaltı eritir
Kırmızı kırmızı oldu rengimiz pencerelerde
Yoksunluk değil midir zaten bütün derdimiz
Sevgisiz aşksız bir Afrika'yım. Sensiz bir şair düşünebiliyor musun?

Susuzum, diyorum.
Sen eylül olup yine sessizce başka denizlere akıyorsun

Oysa eylül ilk düşen yaprak
Yüksek ağaçlar arasından süzülen o solgun ışık
Seni benden beni senden uzaklara savuran zalim rüzgâr
Bir hıçkırık, bir yutkunuş ve acı
Merdivenler dolusu sarı ayrılık mektupları..

Derlerdi de inanmazdım...

Eylülde erken yağdı kar gönül dağlarıma
Uzayan gölgelerin peşi sıra koşar göz yaşlarım
Sesleniyorum sesleniyorum koşup giden mevsimler arasından,
Duymuyorsun!

Saatleri, ayları, yılları siliyorum sıra sıra Takvimlerden çalıyorum da şiirler dolusu baharı

Sen gidiyorsun, kızaran bir Eylül oluyorsun

Sedat Demirkaya
/ Denize Atılan Mektuplar