Şiir'ül Eytâm
I
orman içinde geceye karşı
mevsimlerden bir hazâna şerh düşülmüş
Şiir'ül Eytâm
II.
gölgeme sığınmış bir gölgen kaldı ay karanlığında
olanlara sahihlik katmak için
bir ağaç kovuğuna hapsettim güzelliğini
zaman zaman çıkarıp öpmek üzere
Şiir’ül eytâm
III.
“gel” diyemiyorum artık
yalnız daha uzağa gitme bulunduğun mesafeden
Şiir’ül eytâm
IV.
söyleme
rüzgârında güz yaprağı gibi titremediğim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!