Eylül Müsün Şiiri - Mehmet Ali Ateş

Meme uçlarından
Dudaklarıma dokunur
Aşkın ten rengi bulutları
Kirpiklerime birikmiş damlar
Bir salsam baştan aşağı yağmur
Gözündeki
Seğir tiden yakalanıyorsun
Kaçma!
Niçin dişlerinle gülüyorsun
Sakın ha!
İntihar tekrarlıyor kendini
Piyano tuşların da geziyor ellerin
Niçin çekmiyorsun
Yüreğimin dehlizlerinden

II.

İkinci şarkı yaklaşıyor
Sen,
Soprano muydun?
Sesinle mi?
Okşamak istiyorsun yoksa.

Eylül müsün?
Yaprak, yaprak bakıyorsun öyle.
Titreyen ellerinde bulmuştum seni.
Gözlerin gözlerimde uyurdu bazen.
Utangaç yüreğimi saçlarına saklardım.

Şarkı bitiyor,
Sen hiç benimle gezmedin.
Baharlarım var, bir bilsen!...
Hiç ama hiç denemedin.

Ankara ‘93