Eylül ( Muhammed Yusuf Yıldız)

Titreyen elim değil de geceydi sanki
Ceplerimin var olmadığı günde
Saklayamadım seninle iken sensizliği
Aynı bakış, aynı umut, aynı yerde

Aldığım nefesin yarına vereceği vardı
Sözlerin yokluğu uyuttu sadece
Gün doğmadan gün geceyi sardı
Ne varlık ne de yokluk bir hece

“Nede olsa kışın sonu bahar”dı
Toprağın bir damlaya açtığı bahçe
İlki de sonu da hep yaraydı
Bekler seni sen yapmadan önce