Eylül Meselesi Şiiri - Filiz Bülbül

“ Eylül meselesi bizimkisi
İki gonca gül solmuş dalında
Dikenleri batmış bir mazlumun kalbinin tam ortasına
İçim rahat, yinede oradasın ya
Göç etsin gitsin kuşlar isterlerse başka diyarlara.
Seninle güzeldim,
Sensizken çirkin.
Sanki ekşi içim.
Bir başımayım,
Yalnızım,
Ve herkes yalancı.
Çokca sızlıyor sol yanım.
Sen yanımda yokken;
Kalbime işkence ediyor derin bir sancı.
Sen yanımda yoksan,
Varsın tüm yaralarım kanasın.
Eylül meselesi bizimkisi,
Havalar da bir tuhaf sanki.
Ve anılar,
Hiç yaşanmamış kadar eski.
Mazi, mazide kaldı
Yerini sararmış yapraklar aldı.
Buruk bir hüzün var içimde şimdi,
Çünkü eylül meselesi bizimkisi.
Ve nihayet silindi izin,
Çünkü Eylül bitirdi bizi.”