Eylül(ler) Şiiri - Oğuz Bulut Yakupoğlu

Yılların yapraklarındaki eylül
koyu turuncu bir bakır tepside
ruhumda sarı
göz eriminde gökkuşağı
doğada kızıl kahve
birer
görkemli
yangın görünümünde...

Darmadağın yaşamın yaprakları
üst üste yığılmış bulutlarda gazeller
bakır tepsi örtündükçe
can alıyor renkler...

Baharlardan tek tek düşen takvim yaprakları
eylülde sararıp kızarıyor birer birer
diplerini bezeyen gazellere
suskun gölgeler sunuyor selviler...

Anılardan buyana
muhteşem bir tablo
yaşanmış günler
gök yüzünde yeşermiş dallarda
sarı, turuncu, kızıl kahve renkler...

Eylül
şu anda
gölgelenen sularda yüzen
bir ayna gibidir
bulutlardaki bakirenin eteklerinde
orman perilerinin pelerinlerinde
bir de yaşamımda
sonsuzluğun sihri
sessizliğin sesidir...

Eylül
dünya döndüğünden buyana
bulutlarda yüzen kıpkızıl bir tepside

eylül
yaşanan mevsimlerin doğasında
filizlenen gazellerin tonunda

eylül
göbek bağımda
eylül
yaşamımda
eylül
tüm renkleri ile
yitirdiğim yıllarda...

16-22/ 10/2007
Sa: 18.55-18.
Marmaris