tutunmak istiyorum kanatlarına...
tutmak en ipeksi olanından...
nehirlerin coşkunluğuna karışıp
süt beyaza çalan gökleri ardımda bırakarak...
ve sararmış, hasatlanmış buğday saplarını
ayaklarımla hışırdatıp,
tozlu ayakkabılarıma aldırmaksızın,
gözlerinin ışığıyla aydınlatıp dağların doruklarını,
sana yürüyorum,
eylül'le gelen...
Kayıt Tarihi : 10.10.2008 13:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!