…Eylül Kuşları… Şiiri - Naime Erlaçin

yarısı yaz / yarısı kış

yarısı bir dolu hüzün / gece
yarısı günışığı / kışkırtıcı
ipini kopartmış entrikacı fahişe

işte geldi çattı mevsim

yaz’ı bitirdik diyorum anla!
deniz tatsız
düğünler tavsadı artık
mağazalarda bir ucuzluk furyasıdır gidiyor
ne alırsan üç’e beş’e
oysa “insandan ucuz şey yok” demişti kadın
yakında bizleri de koyarlar vitrinlere

bir geliş
telaşlı
bir gidiş / bir sayrılık
bir de kemirgen duygu
insafsız
kalbe hançer saplayan cinsten
yaşama sevincimizi çalmıştı hani
sessizce ağlıyorduk
ağlıyorlardı durmadan
bundan söz ediyorum

masumiyet gülücükleri
içimizdeki ıssızlığın
dudağında kuruyor
zamansız

erkekler rızk peşinde
dörtnala ter atıyorlar
işleri varsa ne mutlu!

yaygaracı kadınlar mı?
ne desem ki
...yorum yok...
biliyorsun farklı biriyim ben
anlamam onları
sizin anladığınız kadar

önümüz kış’mış aldırma
yakala eylül kederlerini
aşka ve ölüme bağışla hüznümü ey sevgili
orada çöreklenen habis intihara

kalbimdeki kuşları sıkı tut yeter
göçmesinler!

(27 Eylül 2005 – Eylül Dosyası)