EYLüL KIRINTILARI Şiiri - Yorumlar

Giderken ardında mavi iz bırakmak..İşte o izde yaşar yürek kırıntıları , o kırıntılarda serpilir yeniden filiz verir boy boy umut doğurur sancılı şafak türkülerine yürek duvarının dibinde öylece kalmış çocuğun yarınlarına..sonsuz saygıalrımla hocam..şiirdi hakikatten..+++

Şiirin dizgesel yapısında gerçekçi albeni, şiirsel atmosfer, insanın ilgisini yeterinden çok yükseklere ulaştırıyor. Gerçekçi ve dok bir anlatımın izlenimlerle güçlü kıldığı duygusal çağrışım şiirin özünde var/olan tutarlılığı yetkin kılarken, insanı çocukluğuyla, yaşadığı doğayla yeniden buluşturuyor ve yüreğinde serin rüzgarların estiği anın doyumsuzluğunu bir kez daha yaşamaya imkan veriyor. İnsan şaşkın ve çaresiz! Geleceğin ne olacağını bilmiyor ve geçmişe dönememesinin büyük sıkıntısını çekiyor. Özlemlerimiz, tanıyıp bildiklerimiz ne varsa hepsinin geçmişte kaldığını biliyoruz. Şu insan yaşamı ne denli garip bir kurgunun ürünü? İnsan geçmişle geleceğin uzun süreçleri arasında sıkışarak daracık 'an' diliminde kendini bunalmış, bulmuyor mu?
Kutluyor sonsuz başarılar diliyorum...++

Çok güzeldi, tebriklerimle nicelerine efendim...

GÖNÜLLERİ ÇINLATAN NAKARAT

Bestelenmemiş güftenin nakaratı ağır basıyor olmalı.
Kimsesizlerin boğaza düğümlenen ve insanı nefessiz bırakan yalnızlık lokmasının yutulmasına yardımcı olacak lütufkâr bir el, sıcak bir yürek arıyor olması, gelecek için pek mavi umutlar getirmeyeceği izlenimi bırakıyor insanda.
Damla damla sızan gözyaşları gibi derinlerden gelip yürekte kanayan yara izinin dışa vuran sessiz feryadının nakaratı...
Sessiz sedasız akıp giden zaman gibi, birazcık da olsa toprağa iz bırakarak kendi halinde akıp giden bir dere gibi beklentilerini elde edemeden, umduklarını bulamadan, hatta kimselere bile görünmeden karanlıklara gömülerek gitmek, kendi varlığının bile farkına varmadan hayalleri tüketmek, bir ömrü boşa geçirmek olur.
Matematikte iki eksi bir artı ediyormuş, ya hayatta!?
Ortasından kesişen iki eksi olmak için illa birilerinin el vermesi mi gerekiyor?
Ruhlar ve gönüller, tenler ve diller bir güftenin nakaratında kesişebilmişse, tamamının bestelenmesinde hayat neden zalim davransın ki?..
Çok uzun gidişler insanı yorsa da, aynı noktaya getirir.
Yaşanacak güzel günler var ise tabii…
Söylenen nakarat, gönüllerin çınlamasına sebep oluyorsa bu gidişe gitmek değil, dönüşe başlamak denir.

Sevgi ve saygıyla…

NOT:
Farklı bir yorumla geldim şiirinize. Umarım sürç-i lisanımız olmamıştır.

Saygın kalemine çok yakışan bir şiirdi yine...İçtenlikle kutladım sevgili Naime hanımcım, sevgimle.

...

Masal

adı konmamış bir romandık seninle
okunmamış mektup
soluk şiir de


sen
güftesi olmayan kırık bir beste
ben
yürekten kopan nağme

dillenmeyen bir şarkıydık belki de

kim demiş masal olamayız diye
olduk bile

Nurten Işılak

Değerli Öğretmenim;
Adını koyacağız o şarkının ve makamının adını...Her Türkü yeniden besteleyerek söyleyeceğiz türkülerimizi...Yürekten kutluyorum bu anlam dolu şiiri...Saygılarımla...

Sarı bir hüzün, mavi bir aşk, kan ağlıyor kırmızı. Bir ayrılığı yeniden yaşıyor gibi..bir resmi geleceğe taşıyor gibi.. Şiir öptüm seni!

Eylül, hüzünle anılır her zaman. Bir damla gözyaşı, sorulmamış soruya verilen yanıt, güneşi kapatmaya uğraşan bir bulut, korkularından saklanmaya çalışan yüzünü örten çocuk, bestelenmemiş bir şarkı. en sonunda da; mavi iz bırakarak gitmek... Hüzün işte, yine hüzün, yine hüzün. mevsim bahara kaçmış olsa da... Yüreğine, kalemine sağlık.

Böyle huzur veren; sakin sevgi yumağı,lirik şiirlere ihtiyacımız var Finaliyle de süper bir şiir Çok kutluyorum Naime henım gönlüne sağlık İzin almadım ama nazım geçti facebook'daki arkadaşlarımla paylaştım Nicelerinde buluşmak umuduyla mutlu haftalar sevgiyle kal canım

Ne kadar ince bir sitem vardı şiirde, sevgiye bigâne bir duruşa karşı.
Mevsim boyunca, tanelerini özenle doldurmuş bir buğday başağının, hasat zamanı değerlendirilmemesindeki sızısı gibi.
Bütünüyle güzel olan şiirin, özellikle son bölümü çok etkileyici ve mükemmeldi...
Gönülden kutlarım kaleminizi Naime hanım,
saygım ve sevgimle efendim,
Ünal Beşkese