Eylül/izm.... Şiiri - Uğur Deniz Ülkegül

Boynundan asıldı diye
Dar ağaçlarına kelimeler…
Ölü çocuklar gibi susmuştuk…

Anlamak yetmedi sürgünü,
Mahpus kıyısını, koğuş kapısını,
Voltalarda ne acılar kusmuştuk….

Bu yer,
Üç adım yol,
Dikiş tutmaz bir yara…
Kaç para,
Dışarıda bir simit?
Geçti mi kara kış,
Geldi mi bahar,
Babasız çocuklara….

Boynumda ilmek sözü,
Zulada saklı öfkem,
Sana mı kaldı meydan,
Namerdin alçak yüzü!
Mutlu musun,
Ey sevgili ülkem?

Kim kırdı güllerini kadın,
Tomurcuk kokmuyor bahçen…
Biz ki bir avuç sabır,
Yirmi dört satır yalnızlık…
Emeğimiz yoktu bölüşecek,
Düşlerimizi paylaşırdık….

Eylül pazarında akşam saati,
Ucuz kelepir mallarız biz,
Yok mu alan?
Yoksa gasp mı edildi cepleriniz,
Çalındı mı emekleriniz?
Bitti mi talan?

Bizim özgürlüğümüz tutsak,
Sizin tutsaklığınız özgür…
Görüş günüdür, sarılmak yasak!
Dışarıdakinin hesabı
Zaten görülmüştür…

Sokaklarda sevişin artık,
Arsız sermayenin,
Karsız soytarısı olun…
Ve dönüp bakın yüzlerinize,
Her biriniz tek, tek
Aynalardan kovulun….

Bu memleketin, dar ağaçları
Kaldırmadı yükümüzü bizim…
Hani diyordunuz ya siz,
Yaşasın Kapitalizm! …

Biraz ihanet kokuyor topraklarımız,
Biraz emperyalizm…

Şimdi “deniz” lerinde boğulun……