Eylül ıssızlığı düştü yüreğime
Durup durup kendimi dinliyorum...
Dalından düşüveren bir yaprak bile
Sıçratıyor beni yerimden...
Bazen bir serçe cıvıltısı
Ya da güneşte gerinen kedi
Koparıyor beni ıssızlığımdan
Acıktığımı,susadığımı anlıyorum...
Eylül vurgunu muydu, bunun adı
Yoksa bir *sonbahar* sızısı mı?
Aklımda yitirdiğim baharlar
Yüreğimde yetim kalmış duygular...
Sanki uzun bir yoldan gelmişim
Üstüm başım hep eylül sarısı
Ses etmese de kimseler
Yarım kalmış bir şiirle avunsam...
Konuşsa ıssızlığım sesiz harflerle
Tamamlansa yarım kalmış cümlelerim.
Dökülse hüzün dilinden bir şiir.
"Duy beni! "dese suskunluğum...
Bir şimşek çaksa ansızın
Hüzünlü bulutlar yağmura dönse
Yüreğimden akıp gitse eylül sarıları
'Bir gün herkes gider' desem / Kabullensem...
Kayıt Tarihi : 12.9.2019 15:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Eylül'dü...
Tebriklerimle..
Sevgilerimle...
Solup dalından düşenler, mevsim gözetmiyorlar. Baharlardan biri olabileceği gibi donduran kışta veya yakan güneşte de yol alıyorlar, sonsuz dünyalarına.
Bizler de mecburen kabulleniyoruz bu gidişi.
Sonra da diyoruz ki:
Hepimiz aynı yolculuğu bir kez ve son kez yapacağız. Başka çaremiz yok.
Tesellimiz…
.
Bir traktör ve arkasında bir römork, biz çocukken buna vagonet diyorlardı, gördüğümde benim de içimden akıp giden bir şeyler oluyordu.
Hele ki, çocukluğumun geçtiği köy evimizin ilave odası hiç unutulacak gibi değildi.
Mevsim de zannımca yine bu aylardı.
Aynı dert, aynı keder.
.
Bizler daha mı dayanıklıyız, yoksa daha mı çabuk adepte oluyoruz, zamana ve acılara?..
Daha az mı hassasız, daha az mı duygusal?..
Yahut duygularımızı dolu dolu yaşamada kadınlar kadar becerikli mi değiliz?..
.
Her düşüşte irkilmek…
Her kopuşta içlenmek…
Her sonlanışta toprağı örtünmek / mi?..
.
Ahmet Haşim de akşamın kızıllığını hiç sevmezmiş. Ancak şiirlerinin çoğunda bu kızıllık hüküm sürer.
Sadece kızıllık değil, gün batımı, sarı renk…
Sebebi malum.
Annesini kaybettiğinde ağzından gelen kızıl kan.
.
Haliyle çığlık çığlığa bir ürpertidir, gidenin sessizliği…
Kalanlar için eksikten de eksik cümleler misali tamamlanamamış sevgiler…
Bir şimşek ve ardından boşanırcasına yağsa bir yağmur…
Ruhumuzdaki çaresizliği, içimizdeki özlemi alıp götürse arzusu…
.
Yine maalesef diyoruz ki:
“Herkes aynı yolun yolcusu…”
Kabullenmek…
Tesellimiz!..
Çok etkili bir şiir daha.
Sade dilli, dost yürekli Hümeyra Hanım öğretmenimden.
.
Düşünüyordum da!
Yok, artık düşünmüyorum.
Gönül güzelliği yeter diyorum.
Sevgi, saygı ve selamlarımla…
23 Eylül 2019
Hikmet Çiftçi
Yoksa bir *sonbahar* sızısı mı?
Aklımda yitirdiğim baharlar
Yüreğimde yetim kalmış duygular...
Şiirinizi
beğeniyle okudum
TÜM YORUMLAR (5)