Uslanmıyor şu gönlüm, kendi düşüyor derde,
Kendi derdine derman oluyor her seferde,
Aşkla yaratmış Mevla’m, ne varsa gökte, yerde;
Gözlerinin içine baktığım kadar varsın,
Ben sevdayı sevmişim, sen sadece rüzgârsın…
Kapıldım zaman oldu bahtımın rüzgârına,
Ne sevgiler yaşadım, ne kaldı ki yarına,
Mezarımı kazsınlar âşıklar diyarına;
Sen Gül’sen, ben sevdikçe katmer-katmer açarsın,
Ben sevdayı sevmişim, sen sadece rüzgârsın…
Bu yürek tez kırılır, saramazsın yaramı,
Taş olur sonra kalbim, açma aşkla aramı,
Ne sanırsın sen aşkı, uçmak hep kuşlara mı?
Severse deli gönül, kanatsız da uçarsın,
Ben sevdayı sevmişim, sen sadece rüzgârsın…
Ayrılık, hasret acı, kış ediyor baharı,
İçerine yağıyor yüce dağların karı,
Hayatta bir basamak çıkamazsın yukarı;
Gözlerinin içine baktığım kadar varsın,
Ben sevdayı sevmişim, sen sadece rüzgârsın…
Murat Nail Güney İstanbul
1 Eylül 2011 08.40
Kayıt Tarihi : 1.9.2011 09:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Her Eylül yeniden doğar hüzünlerim... Sevgi dağarcığımdan dökülür satırlarıma kelimeler...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!