Eylül Hazan Ve Hüzne Yolculuktur

Uzun ve sıcak gecelerde sonbahar
Avucuma aldığım yıldızlarda dünya sessiz
Esaret altında insan benliği, yine eylül hüznü
Eylül, sessiz ve korkunç bir uçurum kıyısı
Yeraltı sularda buluşuruz belki, kim bilir
Gri renk umutlarla uçuyor göçmen kuşları
Gazel dökmüş ağaçların arasında,
sincaplar zula peşinde.
Yine tapınağın basamağında,
yüksek sesle meydan okuyor tanrılar.
Hüznümü bohça yaptım kapına bıraktım
İçine senin hasretin ve birazda aşk şiiri koydum
Solgun kent caddelerinde tek başıma yürüyorum,
sesin yankılanır kulaklarımda.
Sadakat beklemiyorum eylül gecelerinde
Eylül hazan ve hüzne yolculuktur.

1 Eylül 2020
Hüseyin Taşdemir