Eylül, Hakikât ve Leyla Şiiri - Seydo Tu ...

Uzun dehlizlerde nice eylül'leri karşıladım
hâkikat yolunda darda ve karanlıklarda kaldım
şarapnel parçacıklarının izleri kaldı yüzümde
ve derviş gibi gezdiğim bu çöllerde
çöl güneşi yaktı tenimi
ben yinede seni aradım Leyla

evet yine bir eylül mevsimi başlıyor şimdi
sararmış yapraklardan bahsedecek şair dostlar
ben hiç ayrılık ve hazan hüznüne girmeyeceğim
bunu sana ağustos sonunda yazdım zaten
sen her mevsimde yine Leyla'sın sonuçta
nasıl olsa hakikatin gücü elbet tecelli eder Leyla

ve ister gece olsun ister gündüz
hazan gelsin,
bahar geçsin
zamanlara aldırış etmeden
bil ki ben yine seni severim
hakikat tüm zamanlarda hakikâttir Leyla

Leyla'yı bulmak bir umut
Leyla'yı aramak bir umut
Leyla bir aşk, felsefe, yaşam iksiri, buluş
varsın herkes hazan hüznüne kapılsın
sen bir varmış, bir yokmuş masalı değilsin
bu yüzden ben yinede seni ararım Leyla

ama zaman ne kadar da acımasız Leyla
sensiz bu zamanlar çok zalim, çok acımasız
hiç gözün yaşına bakmadan geçip gidiyor
zaman elinde kırbacıyla bildiğin işkence ediyor
zulmediyor yüreğime, anlıyor musun
ama ben yinede vazgeçmem bil bunu Leyla

Leyla olmak bütün ütopyaları ve hakikati
gülüşünde somutlaştırmaktır bu yaşamda
ve madem aşkın gücü iki defa tecelli ediyorsa
öyleyse eylül'ün hüzünlü fantezilerine aldanıpta
senden nasıl vazgeçebilirim ki ?
kendimden kaçsam da hakikâtten nasıl kaçarım Leyla!

Seydo Turğut