Senin bedeninde bir dünya haritası çiziyorum ömrümün boşluğuna
Hüzünlerim dağılıveriyor gökkuşağıyla bezeli bulutlu atlasımda
Yıllardır özleminle konuşan çaresiz bir suskunluk var yüreğimde
Bir o kadar sessiz, ben o kadar sitemkar...
Yutkunduğum sadece ağır aksak dökülen kelimeler olmamalı Eylül Güneşim
Bir kere değil, bin kere öldüğüm bir ölüm sessizliği
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta