Eylül, Git Benden Şiiri - Şair Mimra

Yine bir ayrılık mevsimi, yeni bir yürek sancısı. Eylül'de koptu canımın en kutsal parçası..! Ve yine Eylül götürdü yüreğimden geriye kalanları..!

Ağaçlar bir bir ölüyor mu ne? Yapraklar çatırdamaya başladı; sen gelince. Sonbahar da tatlı bir telaş, senden en az zararla kurtulma çabası içinde. Yağmur kokuyor, toprak kokuyor, Sen kokmuyor...! İçim ölmüş, hislerim körelmiş bir halde geldin yine, hayatımın son baharı. Eylül'de ölmek, ne acı..!

Hem ne istersin ki benden anlayamam. Denim dünyam gri, gökyüzüm kızıl... Ve Siyah'a boyadım tüm Martıları..! Yok ki senin renklerin ben de; istemem de artık..!

Batıyor, acıtıyor yüreğimi sevdan. Çıkartıp atabilmek nafile... Seninle de olmuyor, Sensiz de..! Yine de;
Yine de;
Eylül, Git Benden..!
Taşıyamazsın yoğunluğumu, kaldıramazsın göz yaşımı... Hadi, Git Benden..!