Eylül Gibiyim Şiiri - Ayla Özdemir

Eylül gibiyim; bir yanım hazan, bir yanım hüzün..
Bazen çaylak bir fırtına kopuyor içimde
Savuruyor soldan sağa, içimde kimden yana ne kalmışsa...
Hatırladıkça geride kalanları,
Kimi zaman sıcacık gülümsüyor, kimi zaman buz kesiyorum...
Ve ne çok gözyaşı birikmişse içimde
Sırılsıklam oluyorum, tıpkı bir eylül yağmurunda ıslanmış gibi
Kimbilir; belki de zaman biraz dinlenme vakti...

Yıldızlar da Eylül'de bir başka parlıyor
Görmesini bilene görsel şölen sunuyor
Dedim ya eylül gibiyim, bir güneşli bir bulutlu
Sararıp solsa da umutlarım, topluyorum sabırla bir bir yine ve yeniden onları,
Bir varoluş bir yakarış ama bolca ganimet,
Hazanı, hüznü, aşkı hep bu ayda bulmuşum...
Bir ayla bütünleşmek, tesadüf değil elbet,
Kasvetli ve yağmurlu bir eylülde doğmuşum..