Eylül Gibi. Şiiri - Hasan Gün

Eylül gibi gözlerin...
Yağmurlu bir günde
pencere ardı bir yalnızlıktan kalma.
Buğusu tüterken hasretin,
Bir iç çekimi kocaman bir ahla
Yagmur sonrası gökkuşağına
Gel der gibi...

Eylül gibi gözlerin...
Telaşlı adımlarla geçilen sokaklardan
Varılan telaşsız bir gurub-u akşam
Perdeleri çekilmiş evlerde
Sevdikçe mutlu;sevilmekten yorgun
Ben değilim... ben değilim...
El der gibi...