Eylül Gibi Şiiri - Yusuf Mirza Topraktesti

bir rüzgara tutup saçlarımı
değip geçiyorsun bu mevsimde ölünür gibi

bilmezsin ne acılara doygunum ne yanlızlıklara
ülkeler geziyorum hem özgür hem tutsak
gitmek, hep gitmek, hep gitmek
kesilsin dizlerimden diye alışık yaşamalar
ah nasıl sığdırsam ki kendimi bana
bu rüzgarlar bana göre değil

hüzün çekiyorum gözlerinin dibinden
en son ne zaman şarkı söyledin kimbilir
bu huzurlu güzellik
sorduğum ve soramadığım sorular
üç nefes öteden gözlerim kapanır
beni benlere bölecek sanır, korkarım
bu rüzgarlar bana göre değil
değip geçiyorsun bu mevsimde eylül gibi

konuşmadan şiirler yazabilirsin yüreğime
ama iki ucu birleştirecek gücüm yok
ben duramam o zaman ki duramam
yağmalanmış bir tortu kalır avuçlarımda
dedim ya
bu rüzgarlar bana göre değil

yüreklenebilsem
zor da olsa becerebilsem
savrulabilsem denizlere
tanımaz mıyım karanlığı, günbatımını, yosunu, ayışığını
oradaydım
tam da ortasındayken hayatın
değip geçiyorsun bu mevsimde ölünür gibi