Eylül Geldi Sen Gelmedin

Ellerimde çiçeklerle beklerken
Eylül kapıyı çaldı ansızın
Kurumaya yüz tuttular hüzünle
Bu gidişle ağaçlar da dökecek
Yapraklarını savrularak
Oysa geleceksin diye bekledim
Eylül geldi, sen gelmedin
Geleceğin ümidiyle siliyorum
Yanaklarıma sızan göz yaşlarımı
Bir sızı tam da şuramda
Yangın yeri sanki, nasıl desem
Dokunsam ellerine
Öpsem bileklerinde geçecek gibi
Nabzını hissetsem dudaklarımda
Eylül efkarımı artırdı
Hüzün bitmeyecek
Yüzüm gülmeyecek galiba.