Eylül fırlar... Şiiri - Zafer Zengin Etnika

bir çocuktan katil türetenlere, sonra asıp adalet diyenlere
kötünün iyisine mahkum edilenlere;

şekeri suyu tuzuyla
tavın ağırıyla
cephe tutunca rüzgara
kar kış basar rüyayı
kadına sıvanma
bir eylül fırlar
döner kendine gökkuşağı

hareler biler
altın taşlardan duvara
alın siz alın
zırhınızda derz edin
ilmek kırılırda
ayağa gelir sancısı
ne çobanı
ne tüccarı
yalın ayaktır kurtaranı

oy le le
güle isim sorma
düşürdü deminde
nefesi yas tutar
göğü eline gelende
dua et kalbi insana
deniz koklarım yakandan
suyumu tut
ince kırıktır akşamlarım
ellerimi sakladım
gidenler benden can
sakladım da saymadım

bil yılı /