İlk satırlar ya da son satırlar
Neden oldu tüm bunlar?
Başlamışken hayata bu evde
Irakta kaldılar ve kaldılar.
Zor zamanlar ve boş anlar
Akışına bırakıyorum
Yol iz bilmeden
Kendime güveniyorum
Kendimi bilmeden.
Ben de akıyorum
Zaman zaman
Yaşıyorlar bu hayatı sık sık
Evleri, odaları basık
Caddeleri, sokakları karışık
Kafalarında, "Nasıl olmuş varlık?"
Kafa yormamak yasak
Gerçek ahlak bir tuzak
Sormayın artık
Ne olacak bu işin sonu
Bilseydim
Ağlar mıydım boşu boşuna
Susar mıydım ya da
Eski bir dostu, görmeyeli çok oldu
Öyle ki dostum bile değil artık.
Sessiz sedasız, ayrıldık.
Gözlerine bile bakmamıştım,
Son defa olduğunu bile bile
Sarılmamış ve tartışmamıştım
Bu gece
Bizim evin oradaki pasajdaydım
Yürüyordum adım adım
Seni anmayalı çok olmuştu
Aklımdaki sen yok olmuştu.
Bir gün bir an bir çocuk
Nasıl da durmuş öylece
İnsanlar yaşar dururken
Oturmuş pencereye
Bir hüzün varmış kalbinde
Açmış camı yine de
Ah o güzel gözler
Yeşil, mavi, kehribar
Bazen renk değiştirirler
Bazen öylesine sıradan
Ah o güzel saçlar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!