Eylül'e Mektup Şiiri - Murat Kılıç 2

özledim seni!
her düşündükçe seni
bir katre daha arttı özlemim.

hali kendinden halsiz bir dere kenarında
sadece kuş seslerine meyilli yalnız bir çardakta
uzadıkça ömrüme acılar süsleyen
hayaller kurdum sana dair.

ne kaldı geriye düşler ülkesinden
umut ağacım yaprak döktü
haber gelmeyince sesinden
sen gittiğin günden beri bu hal
mevsimini tamamlayamadı güneş çehresinden

ne nisan da ne ağustos da tat var
yağmurla güneş küs oldu benimle bana
uzadıkça uslanmaz oldu hasretliğin susuzluğundan öldüm
yine de düşmedi ramhetinden bir damla çatlamış toprağıma.

sonra bir yerden duyulur sesim dedim
sana bir mektup yazayım istedim
ve belki şu an ellerindeyim!
inan ki;
mektubun geldiği adres ve adresçi
seni tahmin ettiğinden çok daha fazla özledi