Eylül'e İsyan Şiiri - Oğuz Şahin 1

yaşamak öyle mi?
herşeyimi enkaz altında bıraktım çıkarken.
tozu vardı hayallerin üzerimde,
kir pas içindeydim sen gittiğinde ben.
sigara sarıyordum kanayan yanlarıma,
uyuyordum uyuşuyordum,
ayakta kalmaya çalışıyordum ben.
hayata alışıyordum.

yaşamak öyle mi?
yaşayalım diyorsun,
bırak ayağını öpeyim diyorsun,
bırak! ! ! ayağımı bile öpme...
başka dudaklara bulaşmış dudakların,
değmesin bedenime.
şimdi seyret bütün görkemiyle,
yaşanan bu dramı.
ağlatmasın seni kaybedişlerin
büyük ihtişamı.
sen nasıl olsa alışıksın,
nasıl olsa başka başka kollarda,
zevki sefayla yaşayacaksın...

yaşamak öyle mi?
her gün güneşin ardından,
eylül'e isyan ederek,
taştan taşa vurup başını,
sürüne sürüne yaşamaksa,
aynaya her baktığında acımaksa,
zavallının birine sevmek,
varsın yaşanmasın.
üstü kalsın ödenmiş bedellerin.
dert bu ya söyletir.
gün gelir sen de,
alır kalemi,
susa susa yazarsın…