Küçücüktün, ancak tüyden ağırdın
Ne savunmasızdı hallerin Eylül.
Anne mi, baba mı, nasıl bağırdın?
Korkudan sustu mu dillerin Eylül.
Belki amca dedin belki de abi
Aklına bile hiç gelmedi tabi
Oy günahsız yavru oy masum sabi
Bağlanıp kaldı mı kolların Eylül.
Yaşadığın telâş, korku âyândı
Dağlar taşlar bile acınla yandı
O minicik kalbin nasıl dayandı?
Nasıl karşı koydu ellerin Eylül.
Ne yazık ki kara haber alındı
Milletçe çaresiz aciz kalındı
Hayatın elinden böyle çalındı
Soldu yaşanacak yılların Eylül.
Kimse anlamadı gözden kayboldun
Caniler katiller elinde soldun
Dünya cehennemdi sen melek oldun.
Cennetedir artık yolların Eylül.
01.07.2018
Hasan Hüseyin YılmazKayıt Tarihi : 2.7.2018 00:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!