O bendim, sen beni sımsıkı sevdiğinde o bendim, sadece seni sevmek isteyen bendim…
Kayıplıklardan çıkagelen ve karşımda seni görünce donup kalan sadece bendim, bir de ruhum…
Seni ilk gördüğümde buz dağının ardından gelen, saçı başı donmuş, dudaklarımdan kan fışkıracakmış gibi duran, boynundaki mavialasıpembe fularını gördüğümde donup kalan bendim…
Dar zamanların, bol zamanlarını düşleyen bakışlarımın ardındaki tasvirsiz resim sendin sanki…
Anısı biz olalım bu sokakların
öpüşmediğimiz tek saçak altı
hiç bir otobüs durağı kalmasın
Biz yürüyelim kent güzelleşsin
gürültüsüz sözcükler bulalım
yeni sevinçlere benzeyen
Devamını Oku
öpüşmediğimiz tek saçak altı
hiç bir otobüs durağı kalmasın
Biz yürüyelim kent güzelleşsin
gürültüsüz sözcükler bulalım
yeni sevinçlere benzeyen
Yağmur olmuş bir damla gözyaşıydı avuçlarında ki…
Belki de bir imkânsızdı kendisi,
belki de sevgisi, çürüyordu...
Bu O muydu, belki de kimseydi...
Tam da bir eylül dönemeci zamanıydı
Daha ne denir ki... Kimseye...
Ne denir ki...hüzünlü bir eylül dönemeci..büyük bir sevgi...belkiler..imkansızlıklar...Ve çok güzel, başarılı bir deneme..
Tebrikler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta