Eylül dizisi (...10)

savrulup duruyor gazel gözlerim
sessiz bir çığlığın peşi sıra
uzun, uzak...

dar bir avludayım
bir sigara sarıyorum
yakıyorum ellerimde eylül gibi
bir nefes sana
bir nefes savuran rüzgara
yüzüm avuçlarıma
sırtım duvara emanet

çöküyorum dizlerimin üstüne
aklım bir karış göğe
avazım çıktığınca
su /su YORUM
SENI SEVİYORUM...

ekleme:10.09.2004

yeni…

(Bana insanın etten olduğunu o öğretti ama bu kadar adi olduğunu yazma şiir.)

bir sahra gözlerin
bir diken
ama kalıversem gözlerinde günlerce
rotar yapsa bize gelirken ayrılık...

ay düşer uykusuzluğa yattığım gecelerde gözlerime
bana yabancı koynuma aldığım düşün...
sıkma canını bırak yaşasın
o değil miydi: baharı ellerinde hiç eden
aşk bir yana bir yara
o değil miydi rüyaları piç eden...

vur kendini yollara yüreğim toysun sen
ver kendini sürgüne yüreğim taysın sen
üzerinden geçmez mahmuz izlerin...
vur kendini çocuk kurmacalarda

içimde birisi:
gözümde savrulan rüzgarı güzün
gözümde sağanak yağmuru
zaman kendini yitiirdi bende lal,
elim, yüzüm, gözüm eylül…

At: içinde kırılan kalabalıklarla vurur kendini sürgüne giden yollarda...